Oświadczenie o statusie dużego przedsiębiorcy
Zastanawiacie się, kto, kiedy i w jakiej formie zobowiązany jest do złożenia oświadczenia o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy?
A więc wyjaśniamy:
W dniu 01 stycznia 2020 r. wszedł w życie art. 4c (dodany ustawą z dnia 19.07.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1649) ustawy z dnia 08 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 935 z późn. zm.), zgodnie z którym „Dłużnik będący dużym przedsiębiorcą składa drugiej stronie transakcji handlowej oświadczenie o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy. Oświadczenie składa się w formie, w jakiej jest zawierana transakcja handlowa, najpóźniej w momencie jej zawarcia.”.
Pojęcie „dużego przedsiębiorcy” określono w art. 4 pkt 6 ww. ustawy i uznaje się za niego przedsiębiorcę niebędącego mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą ani średnim przedsiębiorcą. Przez tych przedsiębiorców rozumie się z kolei odpowiednio mikroprzedsiębiorcę, małego przedsiębiorcę i średniego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i art. 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L 187 z 26.06.2014 z późn. zm.).
Odnosząc się zatem do treści załącznika nr I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. dużym przedsiębiorcą (przedsiębiorcą innym aniżeli mikro, mały lub średni) jest przedsiębiorca, który spełnia jedno z poniższych kryteriów:
1. zatrudnia 250 lub więcej pracowników;
2. zatrudnia mniej niż 250 pracowników, ale roczna suma bilansowa przedsiębiorcy przekracza równowartość w złotych polskich 43 miliony EUR lub łączny roczny obrót przekracza równowartość w złotych polskich kwotę 50 milionów EUR.
Przedsiębiorca winien zatem rozważyć, czy spełnia któreś z powyższych kryteriów. Jeżeli tak, to ciąży na nim obowiązek złożenia oświadczenia o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy.
Obowiązek ten istnieje w odniesieniu do umów:
1. zawieranych po dniu 1 stycznia 2020 r.;
2. w wyniku zawarcia, których przedsiębiorca staje się dłużnikiem, to znaczy podmiotem zobowiązanym do dokonania zapłaty za zamówiony towar, wykonaną usługę.
Oświadczenie o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy należy złożyć drugiej stronie umowy (której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi) w takiej formie w jakiej umowa jest zawierana i najpóźniej w momencie zawarcia umowy.
Co zrobić, gdy umowa nie zawiera postanowienia stanowiącego oświadczenie o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy, a zapisu takiego nie można do umowy wprowadzić (np. z uwagi na gotowy wzorzec umowy itp.)?
Najprostszym i najszybszym rozwiązaniem wydaje się, by duży przedsiębiorca złożył takie oświadczenie na odrębnym dokumencie, a dokument ten doręczył drugiej stronie umowy.
Treść oświadczenia nie jest skomplikowana, przykładowo może brzmieć:
„XYZ oświadcza, iż posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 935 z późn. zm.).”.
Jakie są sankcje za niezłożenie oświadczenia o posiadaniu statusu dużego przedsiębiorcy?
Odpowiedzialność za niezłożenie oświadczenia jest przerzucona w całości na dużego przedsiębiorcę. Niezłożenie takiego oświadczenia albo złożenie oświadczenia niezgodnego ze stanem rzeczywistym jest wykroczeniem zagrożonym karą grzywny do 5000 zł, o czym stanowi art. 13za ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych – „Kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 4c, nie składa oświadczenia, o którym mowa w tym przepisie, albo składa oświadczenie niezgodne ze stanem rzeczywistym, podlega karze grzywny.”. Orzekanie w sprawie o powyższy czyn następuje w trybie przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Treść niniejszego wpisu nie stanowi opinii lub informacji prawnej i nie może być podstawą do podejmowania decyzji z zakresu prawa czy obrotu gospodarczego. Zmienność prawa, kierunków orzecznictwa, czy też poglądów doktryny kształtujących się na ich gruncie powoduje, iż treść wpisu może wymagać modyfikacji lub uzupełnienia. Co więcej treść wpisu nie uwzględnia okoliczności i stanu faktycznego danej sprawy, które są decydujące dla zajęcia stanowiska w konkretnej sprawie i sformułowania wiążącej opinii prawnej.
Witam, wg art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji UE nr 651/2014 przesłanka zatrudnienia ” i” pułapu obrotów/sumy bilansowej winny być spełnione łącznie.
Problemem za to jest ustalenie czy przedsiębiorstwo jest samodzielne albo partnerskie albo powiązane, co wpływ na ustalenie spełnienia przesłanek zatrudnienia i pułapu obrotów/sumy bilansowej.
Pozdrawiam