Adres poczty elektronicznej pełnomocnika czy strony ?
W ramach wielkiej nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, ustawodawca w treści art. 4583 k.p.c. wprowadził dodatkowe obowiązki formalne dotyczące spraw gospodarczych.
Zgodnie z brzmieniem §1 i §2 wyżej powołanego przepisu, na stronach ciąży obowiązek wskazania adresu poczty elektronicznej lub złożenia oświadczenia o jego braku.
Przepis ten, który z założenia miał usprawniać postępowania i komunikację sądu ze stronami, w praktyce budzi wątpliwości w kontekście tego czy w sytuacji, w której strona ma profesjonalnego pełnomocnika, należy wskazywać adres tego pełnomocnika czy jednak adres strony ?
Z wyżej powołanego przepisu nie wynika wprost odpowiedź na to pytanie.
W praktyce wymiana pism procesowych pomiędzy stronami reprezentowanymi przez pełnomocników dokonywana jest przecież na adresy pełnomocników.
Ponadto należy zauważyć, iż konstrukcja art. 4583 § 1 i 2 k.p.c. jest przy tym inna niż art. 126 § 2 pkt 1 i 11 KPC, w których wyraźnie wskazano, że pierwsze pismo procesowe w sprawie powinno zawierać m.in. oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ewentualnie gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do CEIDG – adres do korespondencji wpisany do tej Ewidencji, jak również oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy przedstawicieli ustawowych i pełnomocników stron. Konstrukcja z art. 126 k.p.c. mogłaby prowadzić do wniosku, że pełnomocnik procesowy (przedstawiciel ustawowy) powinien wskazać jedynie swój adres e-mail, ewentualnie złożyć oświadczenie w tym tylko przedmiocie, co ma również uzasadnienie w tym, że wszelkie doręczenia są dokonywane na adres pełnomocnika, a nie strony procesu.
Z pomocą przychodzi nam jednak brzmienie art. 4584 §2 k.p.c. z którego wynika, że doręczenie pouczeń następuje na piśmie oraz na wskazany przez stronę adres poczty elektronicznej, świadczy o tym, że należy oznaczyć adres poczty elektronicznej strony, gdyż wymóg ten został ustanowiony dla doręczenia pouczeń.
Zatem biorąc pod uwagę literalne brzmienie art. 4583 k.p.c., w którym jest mowa o adresie poczty elektronicznej powoda i pozwanego, a także treść art. 4584 §2 k.p.c. należy przyjąć, iż zamiarem ustawodawcy było zobowiązanie stron do wskazywania ich własnych adresów poczty elektronicznej, nawet w sytuacji, w której reprezentowane są one przez profesjonalnych pełnomocników.
Wszystko wskazuje na to, że wskazanie adresu poczty elektronicznej ma znaczenie praktyczne wyłącznie w marginalnym zakresie czyli do przesłania stosownych pouczeń stronom postępowania.
Doświadczenia autora niniejszego wpisu z praktycznym zastosowaniem wyżej powołanych przepisów, wskazują, iż przepis ten jest różnie interpretowany przez sędziów w różnych sądach, co więcej istnieją różnice w jego interpretacji i stosowaniu nawet wśród różnych sędziów tego samego wydziału: i tak w sytuacji, w której wskazano tylko adres pełnomocnika, jedni sędziowie wydają nakazy zapłaty lub zarządzają doręczenie pozwu pozwanemu, inni zarządzają zwrot pozwu.
Wygląda więc na to, że przepis, który miał być usprawnieniem i przyśpieszać postępowanie, niczego nie usprawnia, ani nie przyspiesza, a stanowi tylko kolejną „pułapkę” formalną na strony
i pełnomocników, z której Sądy z przyjemnością korzystają.
Autor:
Radca prawny, Partner
Treść niniejszego wpisu nie stanowi opinii lub informacji prawnej i nie może być podstawą do podejmowania decyzji z zakresu prawa czy obrotu gospodarczego. Zmienność prawa, kierunków orzecznictwa, czy też poglądów doktryny kształtujących się na ich gruncie powoduje, iż treść wpisu może wymagać modyfikacji lub uzupełnienia. Co więcej treść wpisu nie uwzględnia okoliczności i stanu faktycznego danej sprawy, które są decydujące dla zajęcia stanowiska w konkretnej sprawie i sformułowania wiążącej opinii prawnej.
